Thursday, January 26, 2012

အထီးက်န္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္


တကယ္လို႔ ငိုေၾကြးျခင္းက ရင္ဖြင့္နည္းတစ္မ်ဳိးဆိုရင္
ေအာင့္အီးမထားပါနဲ႔ေတာ့
မ်က္ရည္က တစ္ခါတေလမွာ ေပ်ာ့ညံ့ျခင္းေတြကို ေဆးေၾကာပစ္ႏိုင္ပါတယ္။

တကယ္လို႔ အထီးက်န္ျခင္းက အေျခအေနတစ္မ်ဳိးဆိုရင္
... တိတ္ဆိတ္မေနပါနဲ႔ေတာ့
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္အသံထြက္မွ ကိုယ့္ေနရာ၊ ကိုယ့္တန္ဖိုးကို ရွာေတြ႔ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။

တကယ္လို႔ စြန္႔လႊတ္ျခင္းက လႊတ္ေျမာက္မႈတစ္မ်ဳိးဆိုရင္
ေခါင္းမာတင္းခံမေနပါနဲ႔ေတာ့
လက္လြတ္သင့္ခ်ိန္ လႊတ္ခ်ရက္မွ၊ လွည့္ထြက္သင့္ခ်ိန္ လွည့္ထြက္ရက္မွ
ေရွ႕ဆက္လမ္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္၊ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ဆက္လွမ္းႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။

ဘဝကို မ်က္ရည္အဝဲသားနဲ႔ ငါတို႔ခရီးဆက္ရလည္း
မထင္မွတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဘဝက ငါတို႔ကို အၿပံဳးေတြေပးပါလိမ့္မယ္။
(99sanay)
Posted by at
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)